(Γλυκιά πίκρα) Άντερλεχτ - ΑΕΚ

Μια γλυκιά πίκρα μας άφησε ο χθεσινός αγώνας της ΑΕΚ στο Άντερλεχτ!
Πίκρα επειδή δεν κατάφερε να συνεχίσει στην επόμενη φάση του Champions League. Η πίκρα όμως ήταν γλυκιά επειδή η ΑΕΚ έδειξε για μια ακόμα φορά πολύ καλά στοιχεία (κυρίως στο Β' ημίχρονο) και ότι μπορούσε και άξιζε να γυρίσει το παιχνίδι και να περάσει στην επόμενη φάση.

Ατυχία και αδικία!

Ατυχία επειδή η ΑΕΚ είχε τις δυνατότητες να κερδίσει εχτές, αλλά έφαγε ένα τσάμπα γκολ (το πρώτο) σε κρίσιμο σημείο (στο 38 - τέλος του πρώτου ημιχρόνου) και μετά που έγιναν οι αλλαγές από τον παππού Φερρέρ έφαγε και το δεύτερο και είπαμε πως τελείωσαν όλα. Όχι όμως για τον προπονητή και τους παίκτες που έστησαν την Άντερλεχτ στην περιοχή της και με κύματα επιθέσεων κατάφεραν να ισοφαρίσουν σε 2-2. Δυστυχώς όμως στο τέλος δε μας ήθελε η μπάλα κυρίως στο σουτ του Λάκη αν θυμάμαι καλά. Δεν πειράζει...συγχαρητήρια για εκεί που έφτασαν και κυρίως την μπάλα που έπαιξαν και παίζουν.

Αδικία γιατί η "μεγάλη" Μίλαν έκατσε και έχασε με κάτω τα χέρια, τα πόδια και τα σ....α από την Λιλ. Όταν θέλεις να λέγεσαι μεγάλη ομάδα το αποδεικνύεις σε κάθε αγώνα. Αλλά όταν τα λέω εγώ για τη Μίλαν με λένε κολλημένο με τη Juve. Πότε άλλοτε η Μίλαν μέσα στο Μεάτσα σε ολόκληρο αγώνα έκανε 1 και μοναδική ευκαιρία (το δοκάρι)???

Αλλά δε με πειράζει αυτό...έπρεπε να κερδίσει η ΑΕΚ να τους δείξει τη φανέλα μετά!

Ήρωας για άλλη μια φορά ο Τσιρίλο, με παρέα το Γεωργέα, το Λάκη και τον Σορεντίνο.